zakwestionować

zakwestionować
глаг.
• возражать
• оспаривать
• оспорить
• отрицать
• усомниться
* * *
zakwestionowa|ć
\zakwestionowaćny сов. со усомниться в чём, не признать чего, оспорить что;
\zakwestionować wiarygodność czegoś усомниться в достоверности чего-л.; \zakwestionować prawo do czegoś оспорить право на что-л.
+

podać w wątpliwość

* * *
zakwestionowany сов. со
усомни́ться в чём, не призна́ть чего, оспори́ть что

zakwestionować wiarygodność czegoś — усомни́ться в достове́рности чего́-л.

zakwestionować prawo do czegoś — оспо́рить пра́во на что́-л.

Syn:
podać w wątpliwość

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "zakwestionować" в других словарях:

  • zakwestionować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kwestionować {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakwestionować — dk IV, zakwestionowaćnuję, zakwestionowaćnujesz, zakwestionowaćnuj, zakwestionowaćował, zakwestionowaćowany «podać w wątpliwość» Zakwestionować czyjeś prawa. Zakwestionować autentyczność dokumentu, pisma. Zakwestionować prawdziwość zeznań …   Słownik języka polskiego

  • kwestionować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kwestionowaćnuję, kwestionowaćnuje, kwestionowaćany {{/stl 8}}– zakwestionować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} podważać, negować czyjeś sądy, decyzje, ustalenia; podawać coś w wątpliwość, wątpić w coś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oprotestować — dk IV, oprotestowaćtuję, oprotestowaćtujesz, oprotestowaćtuj, oprotestowaćował, oprotestowaćowany oprotestowywać ndk VIIIa, oprotestowaćowuję, oprotestowaćowujesz, oprotestowaćowuj, oprotestowaćywał, oprotestowaćywany «zgłosić protest przeciw… …   Słownik języka polskiego

  • zahaczyć — dk VIb, zahaczyćczę, zahaczyćczysz, zahaczyćhacz, zahaczyćczył, zahaczyćczony zahaczać ndk I, zahaczyćam, zahaczyćasz, zahaczyćają, zahaczyćaj, zahaczyćał, zahaczyćany 1. częściej dk «zawiesić coś na czymś sterczącym, wystającym; zaczepić o coś,… …   Słownik języka polskiego

  • zaprzeczyć — dk VIb, zaprzeczyćczę, zaprzeczyćczysz, zaprzeczyćprzecz, zaprzeczyćczył, zaprzeczyćczony zaprzeczać ndk I, zaprzeczyćam, zaprzeczyćasz, zaprzeczyćają, zaprzeczyćaj, zaprzeczyćał, zaprzeczyćany 1. «odmówić słuszności komuś, czemuś, nie zgodzić… …   Słownik języka polskiego

  • zdezawuować — dk IV, zdezawuowaćwuuję, zdezawuowaćwuujesz, zdezawuowaćwuuj, zdezawuowaćował, zdezawuowaćowany książk. «zakwestionować coś, podać w wątpliwość, ocenić ujemnie» Zdezawuować pojęcia, autorytety. Zdezawuować czyjeś poglądy, metody, działania… …   Słownik języka polskiego

  • nie podlegać dyskusji — {{/stl 13}}{{stl 7}} być bezspornym, oczywistym, niedającym się zakwestionować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kryzys polskiego rolnictwa nie podlega dyskusji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niezaprzeczalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, któremu nie da się zaprzeczyć, którego nie można zakwestionować, niebudzący sprzeciwu, wątpliwości; bezsprzeczny, bezsporny, niewątpliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niezaprzeczalne zwycięstwo,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»